مجسمه‌ای برنزی از «پابلو پیکاسو» روی نیمکتی در شهر «مالاگا» نصب شده است که او را در میانسالی به همراه یک دفترچه یادداشت به تصویر کشیده است و همچون دریا یکی از اجزای این شهر محسوب می‌شود. با این که پیکاسو بیشتر سال‌های زندگی خود در دوران بزرگسالی را در فرانسه سپری کرده بود، اما هیچ هنرمند قرن بیستمی به اندازه پیکاسو، اسپانیایی نبود.
در طول سال ۲۰۲۳ نمایشگاه‌هایی به مناسبت پنجاهمین سالگرد درگذشت پیکاسو (هشتم آوریل ۱۹۷۳) در سراسر جهان برگزار خواهند شد و اسپاینایی کشوری است که میزبان بیشترین تعداد این نمایشگاه‌ها خواهد بود.
پیکاسو در سال ۱۸۸۱ در مالاگا متولد شد و ۱۰ سال در یکی از خانه‌های این شهر زندگی کرد. موزه مالاگای پیکاسو در این شهر مجموعه دائمی از آثار هنری این هنرمند را نگهداری می‌کند که تابلوهای نقاشی، مجسمه و سرامیک‌های دوره‌های مختلف هنری او از جمله دوره آبی، سرخ، سورئالیسم و کوبیسم را شامل می‌شود.
زمانی که پیکاسو به همراه خانواده‌اش به «لاکرونیا» شهری در شمال غربی اسپانیا نقل مکان کرد، تفاوت این شهر با مالاگا و بارش مداوم باران برایش چندان خوشایند نبود، اما بعدها متوجه شد که این شهر مملو از هنرمند و متفکر است. پیکاسو در مدرسه هنرهای زیبا، جایی که پدرش به عنوان استاد تدریس می‌کرد مشغول تحصیل شد. امسال نمایشگاهی در یکی از موزه‌های این شهر برای این هنرمند تا ۲۵ ژوئن فعالیت خواهد داشت.
پیکاسو در سال ۱۸۹۵ میلادی و در نوجوانی به بارسلونا نقل مکان کرد و از آنجا در سال ۱۹۰۴ به پاریس رفت. تاثیر برخی مناطق بارسلونا بر نقاشی‌های دوره آبی این هنرمند را می‌توان مشاهده کرد. موزه پیکاسو در بارسلونا که خانه جامع‌ترین مجموعه هنری پیکاسو است نیز یکی دیگر موسساتی قابل توجه برای نمایش آثار هنری این هنرمند به شمار می‌رود.
۵۷۵۷
