لبه درخشان، سحابی حلقه‌مانندی را که با درخشش هیدروژن یونیزه و گاز اکسیژن ردیابی شده است، برجسته می‌کند. کمان‌های پیچیده و درخشانی که در گستره ابرهای میان‌ستاره‌ای منطقه جا خوش کرده‌اند، پوسته‌های موادی هستند که سوار بر بادهای ستاره‌ای از ستاره ولف-رایت WR 134، درخشان‌ترین ستاره نزدیک به مرکز قاب، به بیرون پرتاب شده‌اند.
مشاهدات رصدی، فاصله این ستاره را حدود ۶۰۰۰ سال‌نوری از ما برآورد می‌کند؛ بنابراین پهنای قاب تصویر بیش از ۱۰۰ سال نوری است.
ستارگان عظیم ولف-رایت (Wolf-Rayet) که پوشش بیرونی خود را با بادهای ستاره‌ای نیرومند از دست می‌دهند، ستارگانی برهنه به شمار می‌روند و از آنجایی که هسته داغ ستاره نمایان می‌شود، به‌شدت درخشان و داغ دیده می‌شوند. این ستارگان سوخت هسته‌ای خود را با سرعتی خارق‌العاده می‌سوزانند و با انفجار ابرنواختری تماشایی به این مرحله نهایی از تکامل ستاره‌های عظیم پایان می‌دهند. بادهای ستاره‌ای و ابرنواختر نهایی، مواد میان ستاره‌ای را با عناصر سنگینی که طی انفجار نهایی ساخته می‌شوند، غنی می‌کنند تا به عنوان مواد خام برای شکل‌گیری نسل‌های بعدی ستارگان در فضای کهکشان پخش شود.
اعتبار تصویر و حق چاپ Xin Long. برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.
منبع: تصویر روز ناسا
۵۴۵۴
